Προσοχή ! Κίνδυνος κινητοπληξίας


Είναι δεδομένο ότι ζούμε πλεον σε μια εποχή που η τεχνολογία είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Το ερώτημα που θέτω είναι το εξής: 
Χρησιμοποιούμε την τεχνολογία ή η τεχνολογία χρησιμοποιεί εμάς;
Υπάρχουν στιγμές που παρατηρώ ότι συμβαίνει το δεύτερο και είναι κυριολεκτικά σαν να ζούμε στο matrix με μόνη διαφορά ότι εμείς σε σχέση με τον Νιο, επιλέξαμε το μπλε χάπι και κάπου εκεί τελείωσαν όλα.
Εντάξει, εγώ που τα γράφω αυτά παραδέχομαι ότι είμαι tech freak, gadjetmania και δεν ξέρω αν θα επέλεγα το κόκκινο χάπι αλλά το μπλε θα το έβαζα ευχαρίστως σε shaker και θα το έκανα frappe ατέλειωτη ευχαρίστηση.
Για να μπω στο θέμα μας όμως, μια από αυτές τις στιγμές, είναι οι συναυλίες.
Περιμένεις πως και πως να έρθει το αγαπημένο σου συγκρότημα ή καλλιτέχνης, χαλάς ένα σκασμό χρήματα, τραβιέσαι σε ουρές, στριμώχνεσαι μέσα στο πλήθος και όταν έρθει εκείνη η στιγμή, μετά από μήνες προσμονής και αφού πήγαν όλα καλά (δεν ακυρώθηκε, δεν βρέχει, δεν αρρώστησε ο συνάδελφος, δεν αρρώστησες εσύ κτλ) παρακολουθείς την συναυλία (εσύ και οι από πίσω σου) μέσα από το 5,6,7,8ιντσο κινητό σου. Εύγε ! 

Σαν διαιτητές που δίνουν κόκκινη κάρτα.
Η μήπως θα το κρατήσεις το βίντεο για ενθύμιο; Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν πολλά video από το αγαπημένο σου συγκρότημα στο utube με καλή σκηνοθεσία και καλύτερη ευκρίνεια, αλλά εσύ θέλεις το δικό σου αποκλειστικό ανάμεσα σε όλα αυτά που υπάρχουν στο cloud.
Και εντάξει βρε αδερφέ, να βγάλεις μια φώτο και δυο και τρεις, να θυμάσαι την μέρα, αλλά να κινηματογραφείς όλα τα Hits λες και σε πλήρωσαν γι αυτό, είναι τουλάχιστον θλιβερό.
Μια συναυλία είναι ιερή στιγμή. Όλα είναι μπροστά σου, τα ζεις, αφουγκράσου, τραγούδα δυνατά, χόρεψε, επικοινώνησε, αγκάλιασε την παρέα σου, νοιώσε τον παλμό, απόλαυσε την στιγμή.
Και σε αυτό το σημείο μπαίνει το θέμα των social media. Πολλοί άνθρωποι ζουν μέσα από αυτά. Σύντομα θα έρθει και το metaverse που κυριολεκτικά θα μπούμε στο matrix, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. 
Έχω παρατηρήσει ότι πηγαίνει κόσμος στις συναυλίες όχι τόσο γιατί θέλει να ζήσει τις μοναδικές στιγμές που προσφέρει ένα live event, αλλά για να πεί ότι πήγε, να το δημοσιεύσει στα social, να κάνει check in, να δείξει ότι είναι ακόμα νιάτο και δεν ξέρω τι άλλα ψυχολογικά απωθημένα μπορεί να κρύβονται από πίσω. 
Παιδιά ηρεμήστε λίγο. Μπάστα που λένε και στο χωριό μου. 
Ειδικά οι άνω των 40φεύγα και 50φεύγα που είναι κατά κόρον facebookόφιλοι, έχουν την τάση, όταν πάνε σε συναλίες να κάνουν live μετάδοση του live ! 
Μια συμβουλή... Μην το κάνετε. Δεν είναι ωραίο. 
Είναι άθλιο, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον και ο ήχος που ακούγεται στην super wow κομματάρα που παίζει και σας κάνει την τρίχα κάγκελο, να είστε σίγουροι ότι είναι 10 φορές χειρότερος από τον ήχο του παλιατζή της γειτονιάς σας.

Πιο πολύ ενδιαφέρον θα είχε να βιντεοσκοπήσετε τον εαυτό σας ενώ χτυπιέστε από delirio ενθουσιασμού και φυσικά μεγαλύτερη συναισθηματική και ενθυμιακή η αξία του βίντεο για εσάς και τους φίλους σας.
Οπότε, για τους άνω των 40 (με αγάπη και συγκατανόση τα λέω αυτά) ένα απλό post είναι αρκετό.
Αν και τον τελευταίο καιρό δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες και διοργανωτές, που απαγορεύουν την χρήση κινητών και φωτογραφικών μηχανών στους συναυλιακούς χώρους, ωστόσο θεωρώ πως ο σεβασμός στους υπόλοιπους θεατές, η χρήση και όχι η κατάχρηση αλλά κυρίως η απόλαυση και η διάδραση που προσφέρει ένα live event είναι και το ζητούμενο.
Και κλείνω με μια ερώτηση για να κάνουμε όλοι στον εαυτό μας:
Θα πήγαινα στο Live χωρίς το κινητό μου;


 Γράφει ο Φώτης Κόκκινος